Walter E. Ph. Beyer studeerde van 1975 t/m 1981 humane geneeskunde aan de universiteit van Bonn en promoveerde aldaar in 1983. In 1982 trad hij in dienst van de Erasmus Universiteit Rotterdam, afdeling Virologie, tevens Nationaal Influenza Centrum (toenmalig hoofd: professor Nic Masurel) en voltooide de specialisatie Medische Microbiologie in 1986. Walter is (co-)auteur van zo’n honderd wetenschappelijke artikelen, vooral over influenza epidemiologie en vaccinologie. De laatste jaren onderzoekt hij de factoren die de effectiviteit van influenzavaccins beïnvloeden. Meest recente publicaties:
– Beyer WEP, Palache AM, Boulfich M, Osterhaus ADME. Rationale for two influenza B lineages in seasonal vaccines: A meta-regression study on immunogenicity and controlled field trials. Vaccine 2017;35:4167-4176.
– Lansbury LE, Smith S, Beyer W, et al. Effectiveness of 2009 pandemic influenza A(H1N1) vaccines: A systematic review and meta-analysis. Vaccine 2017;35:1996-2006.
– Nauta JJP, Beyer WEP, Kimp EPJA. Toward a better understanding of the relationship between infuenza vaccine effectiveness against specifc and non-specifc endpoints and vaccine effectiveness against infuenza infection. Epidemiology Biostatistics and Public Health 2017;14(4):e12367-1.
– Mosterin Höpping A, McElhaney J, Fonville JM, Powers D, Beyer WEP, Smith DJ. The confounded effects of age and exposure history in response to influenza vaccination. Vaccine 2016;34:540-546.
– Beyer WEP, McElhaney J, Smith DJ, Monto AS, Nguyen-Van-Tam JS, Osterhaus ADME. Cochrane re-arranged: Support for policies to vaccinate elderly people against influenza. Vaccine 2013;31:6030-6033.